بسیاری از ما فعال حوزه خودرو بارها اعلام کرده‌ایم آزادسازی قیمت خودروهای داخلی باید هم‌زمان با آزادسازی واردات خودرو بدون هیچ ممنوعیتی اتفاق بیفتد. اینکه شما فقط بخواهید قیمت را آزاد کنید و به‌واسطه فضای انحصاری که ناخودآگاه برای خودروساز به وجود آمده مانع واردات شوید، اقدام درستی نخواهد بود. چون آن زمانی که قرار بود واردات خودرو را ممنوع کنند از خودروساز نپرسیدند آیا می‌توانید جای واردات را پر کنید؟

اصولا چنین چیزی از دست خودروساز خارج بوده، سال‌هاست بر این نکته تاکید می‌کنیم که در صنعت خودرو و قطعه باید به سمت بازار آزاد حرکت کنیم. هیچ راهی جز این وجود ندارد. باید مطابق آیین‌نامه‌هایی که در سال ۹۶ وجود داشته و محدودیت‌های معقولی مانند حجم موتور ۲۵۰۰‌سی‌سی و حداکثر قیمت ۴۰هزار دلار، واردات انجام شود و شرایط پیش برود.

تامین ارز واردات هم از بازارهای صادراتی یا ارزهای موجود در خارج کشور انجام شود. هم‌زمان با این شرایط بگویند دو خودروساز هم آزاد شوند و از آن ها بخواهند که با این بازار رقابت کنند.

تعریف شورای رقابت از انحصار به‌عنوان یک نهاد بالادستی و فراقوه ای این است که اگر حداقل ۷۰درصد یک بازاری در اختیار حداکثر دو تولیدکننده یا تامین‌کننده باشد بنابراین بازار انحصاری فرض می‌شود. این شرایط در هیچ بازاری متفاوت نیست. به‌عنوان‌مثال برخی تاکسی‌های اینترنتی که بیش‌از ۷۰درصد بازار را در اختیار دارند، بازار انحصاری خواهد بود. با وجود آمار سال۹۶ که ۱۰۰هزار دستگاه وارد شد اما باز هم بیش‌از ۹۰درصد بازار در اختیار این دو خودروساز بود.

ضمن اینکه امروز نزدیک ۴۳پروانه بهره‌برداری برای شرکت‌های خودروسازی در کشور داریم حتی در چین هم چنین رقمی وجود ندارد. در چین ۲۰ خودروساز فعالیت می‌کنند اما در ایران ۴۳ خودروساز به ثبت رسیده‌اند. مونتاژهای مختلف با هزار تا سه‌هزار دستگاه، ارز کشور را خارج کرده و سی‌کی‌دی از چین وارد می‌کنند.

شرایط فعلی کشور برای این که کسی چنین شجاعتی داشته باشد و این دو کار را هم‌زمان انجام دهد، مناسب نیست و کسی را نمی‌شناسم که ریسک کند و بگوید واردات و قیمت‌گذاری باید به‌طور هم‌زمان آزاد شود.

منبع: دنیای خودرو