به گزارش خودرونامه، با انتشار گزارش ماهانه خودروسازان در بورس، مشخص شد تولید ماهانه ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو در آذ رو نسبت به مهر صعود کرده و همچنین سایپایی ها توانسته اند از منطقه منفی تولید خارج شوند.

همچنین برخی از خودروها نیز که پیش تر با افت تولید در مقایسه با سال 97 مواجه بودند، در جدیدیترین گزارش منتشره، تیراژشان مثبت شده است.

این اتفاقات نشان می دهد خودروسازی کشور از شوک های ابتدایی تحریم آمریکا خارج شده، تحریمی که از نیمه تابستان سال گذشته آغاز و هرچه گذشت، سخت تر و سخت تر شد.

با آغاز تحریم، شرکای خارجی خودروسازی ایران، یک طرفه قراردادهای خود با خودروسازان کشور را لغو و به ارتباط آنها پایان دادند.

علاوه بر این، تامین قطعات از خارج نیز به مشکل خورد، زیرا اولا شرکت های خارجی ریسک تحریم را نپذیرفتند و ثانیا مشکلات موجود بر سر نقل و انتقال پول نیز به چالش ها دامن زد.

از پس همین اتفاقات، تولید خودرو در کشور طی سال گذشته و در مقایسه با 96 افتی بزرگ را تجربه کرد، افتی که در ماه های ابتدایی امسال نیز به چشم آمد.

با این حال رفته رفته خودروسازان توانستند خود را از شوک های نخستین تحریم خارج و با آرامش و تمرکز بیشتری به تولید بپردازند.

حال در آخرین آماری که منتشر شده، روند تولید خودروسازان شرایط بهتری را پیدا کرده است. این اتفاق اگرچه خوشایند است، اما خالی از ابهام و تردید و البته نگرانی های کیفی نیز نیست.

با توجه به چالش های موجود بر سر راه تامین قطعات از خارج و همچنین مشکلات شرکت های قطعه ساز داخلی، بهبود روند تولید، تردیدهایی را مبنی بر چگونگی تامین قطعات و همچنین سطح کیفی خودروهای تولیدی ایجاد کرده است.

در واقع پرسش اینجاست که وقتی در تحریم قرار داریم و نقل و انتقال پول به سختی انجام می شود و قطعه سازان کشور نیز به گفته خودشان با مشکل نقدینگی دست و پنجه نرم می کنند، روند تولید خودروسازان چطور بهبود یافته است.

در پاسخ به این پرسش، سناریوهای مختلفی مطرح می شود که بهترین آن با داستان داخلی سازی قطعات عجین شده و بدترین نیز به فدا شدن کیفیت در برابر تولید مربوط می شود. در سناریوی خوش بینانه، خودروسازان توانسته اند بخش قابل توجهی از قطعات موردنیاز خود را داخلی سازی کنند و این موضوع به بهبود روند تولید منجر شده است.

از مدت ها پیش وزارت صنعت،معدن و تجارت پویش داخلی سازی قطعات را راه انداخته و گفته می شود در جریان آن، بخشی از قطعات ساخت داخل شده اند.

در سناریو دیگر که محور آن "فدا شدن کیفیت" است، خودروسازان قطعات موردنیاز خود را با سطح کیفی نازل از داخل و خارج تامین کرده اند و بنابراین، خودروهای تولیدی نیز از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند.

این سناریو همچنین بر صرف هزینه های هنگفت بابت دور زدن تحریم و تامین قطعات از خارج تاکید می کند و از افت کیفی قطعات داخلی به دلیل کمبود نقدینگی قطعه سازان می گوید. اگر این سناریو درست باشد، مشتریان با مشکلات کیفی زیادی در محصولات فعلی مواجه خواهند شد، زیرا طبعا وقتی قطعات از سطح کیفی لازم برخوردار نباشند، محصول نهایی نیز دچار چالش کیفی خواهد شد.