به گزارش خبرنگار خودرونامه، طبق گزارش پژوهشکده پولی و بانکی، تولید خودرو در آذر و نسبت به مهر افزایش 10 درصدی داشته است. این پژوهشکده همچنین تاکید کرده که رشد حدودا ۱۰ درصدی شاخص تولید خودروسازی مهمترین عاملی بوده که جلوی کاهش قابل توجه رشد شاخص تولید صنعتی را در آذر گرفته است.

با وجود نقش مهم خودروسازی در تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی، رضایت چندانی از سطح کیفی تولیدات آن وجود ندارد، نه از سوی شهروندان و نه بسیاری از مسوولان از جمله نمایندگان مجلس شورای اسلامی. حتی نهادهای دولتی مانند سازمان ملی استاندارد نیز از کیفیت خودروهای تولید داخل راضی نیستند و معتقدند سطح استانداردها باید افزایش یابد. طی چند هفته گذشته نیز با توجه به وقوع چند تصادف منجر به مرگ در جاده های های کشور، انتقاد و نارضایتی از خودروسازان اوج گرفته است، مخصوصا با توجه به اظهارات پلیس راهور درباره حادثه بهبهان. طبق اعلام پلیس، ایربگ هیچ کدام از خودروهای تصادف زنجیره ای جاده بهبهان-رامهرمز که به مرگ پنج نفر منجر شد، باز نشده است. البته تحقیقات درباره اینکه ایربگ ها عمل نکرده یا از سوی رانندگان، غیر فعال شده اند، ادامه دارد، هرچند نتیجه هر چه باشد چندان در اصل ماجرا –کیفیت و ایمنی نامناسب خودروهای داخلی- توفیری نخواهد داشت.

در تصادفات جاده ای، خطای انسانی و راه نیز نقش مهمی دارند و در بسیاری از موارد، عامل اصلی تصادف به شمار می روند، با این حال پرسش اینجاست که چرا خودروهای داخلی هنگام قرار گرفتن در موقعیت خطر و بروز تصادف اینقدر ضعیف عمل کرده و گاهی مچاله می شوند؟ سطح کیفی خودروهای تولید داخل در بیش از سه سال گذشته و به دلایل مختلف از جمله تحریم و مشکلات نقدینگی افت محسوسی داشته و چشم انداز مثبتی نیز درباره آینده آن وجود ندارد. تحریم سبب قطع ارتباط خودروسازان و قطعه سازان کشور با خارجی ها شده و راه ورود قطعات اصل و مرغوب را بسته است. از آن سو، به دلیل قیمت گذاری دستوری خودروسازان و قطعه سازان گاهی از کیفیت محصولات خود می زنند تا به قول خودشان کمتر زیان کنند. نتیجه این چالش ها، تولید خودروهایی با سطح کیفی و ایمنی پایین است که هر چند وقت یکبار خانواده های ایرانی را داغدار می کند.

بنابراین، صرف اینکه خودروسازی نقش مهمی در رشد اقتصادی کشور دارد، نمی توان چشم بر چالش ها و ضعف های آن بست.