شاید در نگاه اول خواننده از آغاز این نوشتار و اساسا استفاده از واژه «نقب» برای ارتباط افتتاحیه لوگوی نشریه خودرونامه و موضوع سیاستگذاری در صنعت خودرو به تعجب واداشته شود. در ادامه این ارتباط تشریح خواهد شد. موضوع از خبر افتتاح لوگوی خودرونامه شروع شد.

با دیدن تصویر اولیه لوگو با خود اندیشیدم که ربط این لوگو با موضوع خودرو چیست؟ اولین چیزی که به ذهنم خطور کرد چیزی شبیه به تصویری مبهم از آرم قدیمی ایران خودرو بود که اسبی یک ارابه را می‌کشید.

تلاش کردم مفهوم لوگو را درک کنم اما به جایی نرسیدم. ناچار برای سردبیر خودرونامه نوشتم و ایشان یادآوری نمود که چون هنوز لوگو افتتاح نشده آن را به صورت شطرنجی به نمایش گذاشتیم. اینجا بود که به ذهنم رسید چقدر فضای سیاستگذاری در صنعت خودروی کشور نیز شطرنجی و مبهم است. از یک سو همه تولیدکنندگان و سیاستگذاران این صنعت می‌دانند که حل ریشه‌ای مساله صنعت خودرو ایجاد فضای رقابتی در سطح بین‌المللی است.

زیرا صنعت خودرو در جهان دیگر ماهیت ملی ندارد. از سوی دیگر محیط سیاسی کشور و تحریم‌های یکجانبه از سوی کشورهای غربی اجازه فعالیت در این فضای بین‌المللی را نمی‌دهد. مصرف‌کننده از یک سو به مدد فضای مجازی از آخرین تکنولوژی روز خودروهای جهان باخبر است از سوی دیگر نمی‌تواند به واسطه تعرفه‌های بسیار بالای واردات خودرو از آن‌ها برخوردار شود.

در حال حاضر با افزایش سرسام‌آور قیمت خودرو در شرایطی که در دنیا این روند معکوس است توان خرید قشر متوسط هم از بین می‌رود و این مساله تولیدکنندگان داخلی را زمین‌گیر کرده است. دولت نیز به واسطه نگرانی از دست دادن 10 درصد اشتغال صنعتی کشور از یک سو و خواسته‌های مصرف‌کنندگان از سوی دیگر سیاستگذاری مشخصی در این فضای شطرنجی صنعت خودرو ندارد. همان‌طور که قبلا هم در این خصوص نوشته‌ام در این فضا همه ذینفعان ناراضی‌اند.

با توجه به شرایط فعلی کشور انتخاب یک سیاست میانه، راه برون رفت از این کلاف سردرگم است. دولت با یک برنامه زمانبندی شده 10 ساله برای کاهش سالانه 5 درصد از تعرفه‌های ورود خودرو زمان لازم برای انطباق تولیدکنندگان را درنظر بگیرد. از سوی دیگر قیمت‌گذاری خودرو هم طی همین زمان در دستور آزادسازی قرارگیرد. به عبارت دیگر آزادسازی قیمت از خودروهای کم فروش آغاز شود.

خلیل حیدری

استادیار موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی