به گزارش خبرنگار خودرونامه، در مورد این گفته مدیرعامل ساپکو چند نکته مهم وجود دارد که ادعای وی را مبنی بر عقب رفتن خودروسازی به واسطه برجام، زیر سوال می برد.

نخست اینکه با امضای برجام، سایه سنگین تحریم از سر خودروسازی کشور برداشته شد و نه تنها تولید روندی رو به رشد به خود گرفت، بلکه کیفیت نیز بهبود پیدا کرد. با امضای برجام و لغو تحریم، قطعه سازان و خودروسازان کشور توانستند پس از دو سال بار دیگر با تامین کنندگان خارجی اصلی ارتباط برقرار کرده و در مسیری هموار و مستقیم  مواد اولیه و قطعات موردنیاز خود را تامین کنند. این در حالی بود که پیش از آن و به دلیل تحریم، ارتباط با شرکت های خارجی اصلی قطع شده و خودروسازان و قطعه سازان به گفته خودشان مجبور بودند برای واردات و دور زدن تحریم، هزینه های اضافی پرداخت کنند.

نکته دوم اما به تاثیر برجام بر رشد تولید مربوط می شود. خودروسازان ایرانی در سال 90 بیش از یک میلیون و 600 هزار دستگاه محصول را به تولید رساندند، اما طی سال های 91 و 92 به دلیل تحریم، تولید ابتدا به نصف و در ادامه  به یک سوم سال 90 رسید. این در حالی است که از سال 93 تا 96، اوضاع تولید در خودروسازی کشور تحت تاثیر توافق هسته ای و برجام رو به بهبود رفت. در واقع این برجام بود که راه های ارتباط خودروسازی ایران با دنیا را دوباره باز کرد و سبب شد به واسطه تسهیل تامین قطعات، کنترل تورم و بازگشت شرکای خارجی، تولید بالا برود. کار تا جایی پیش رفت که خودروسازان توانستند در سال 96 تولید خود را به بالای یک میلیون و 500 هزار دستگاه برسانند و به رکورد سال 90 نزدیک شوند. بدون تردید اگر برجام در سال 97 توسط آمریکایی ها نقض نمی شد و تحریم ها باز نمی گشت، خودروسازان امکان این را داشتند که با عبور از رکورد سال 90، قله تولید جدیدی را فتح کنند. با این حال وقتی برجام نقض و تحریم دوباره برقرار شد، تولید رو به افت رفت و به زیر یک میلیون دستگاه در سال رسید.

اما سومین نکته در مورد نقش برجام در خودروسازی، به بازگشت شرکای خارجی مربوط می شود. با امضای برجام، شرکت های خودروساز و قطعه ساز خارجی این مجوز را دریافت کردند که در ایران سرمایه گذاری کنند و در نهایت علاوه بر قراردادهایی که با رنو و پژو بسته شد، برخی شرکت قطعه ساز خارجی نیز با همتایان ایرانی خود تفاهم نامه و قرارداد منعقد کردند. با این حال مدیرعامل ساپکو معتقد است برجام سبب عقب رفتن خودروسازی کشور شده و مونتاژکاری را تقویت کرده است. این در حالی است که خودروسازان کشور قبل از برجام هم مونتاژکار بودند و اتفاقا این سند بین المللی می توانست زمینه را برای اتصال آنها به زنجیره جهانی خودرو فراهم کند. مدیرعامل ساپکو از همکاری با پژو انتقاد می کند، حال آنکه این موضوع ارتباطی به برجام ندارد و اگر قرارداد خوبی با خارجی ها در آن دوران بسته نشده، ایراد از برجام نیست بلکه به سیاست گذاران و مدیران خودرویی برمی گردد که نتوانستند از فضای موجود استفاده کنند و قراردادهایی محکم و مناسب با شرکت های مطرح ببندند.

از طرفی، بد نیست مدیرعامل ساپکو پاسخ این پرسش را بدهد که اگر همکاری با پژو بد است، پس چرا ایران خودرو جدیدترین محصولات خود را روی پلت فرم خودرویی از همین شرکت ساخته است؟ مگر جز این است که ایران خودرو "تارا" را روی پلت فرم پژو 301 ساخته و "ری را" را هم اینقدر روی آن مانور می دهد، روی همین پلت فرم طراحی کرده است؟ اصلا تارا و ری را به کنار، مگر ایران خودرو سمند، دنا و رانا را روی پلت فرم های پژو نساخته است؟ 

به نظر می رسد اینکه تحریم فرصت هایی را برای داخلی سازی در صنعت خودرو ایجاد کرده، قابل انکار نیست، اما اینکه برجام عامل هق رانده شدن خودروسازی و مونتاژکاری عنوان شود، قطعا از انصاف به دور است.