پراید تا دیروز نماد ضعف کیفی در خودروسازی کشور به شمار می‌رفت و حالا با آن، مظلوم و ظالم را از هم تمییز می‌دهند. در بسیاری از فیلم و سریال‌ها، وقتی تصادفی رخ می‌دهد، معمولاً یک ور آن پراید است، چون همه باور می‌کنند پراید در تصادف له شود و سرنشینانش را به کام مرگ بفرستد. حالا هم پراید چون از همه خودروهای داخلی و خارجی موجود در کشور ارزان‌تر به حساب می‌آید، باور اینکه صاحبش آدم خوبی است و اتفاقاً مظلوم، خیلی سخت نیست.

نگاهی به فیلم و سریال‌هایی که در این سال‌ها ساخته شده‌اند، نشان می‌دهد در بسیاری از آنها قهرمان غالباً مظلوم داستان، پراید سوار می‌شود و فرق او با دیگران را می‌توان از همین پراید سوار شدنش فهمید.
به عنوان مثال، در سریال "آقازاده" که سال گذشته در شبکه نمایش خانگی پخش شد، "حامد تهرانی" به عنوان مأمور قوه قضاییه و کسی که از سوی مفسدان اقتصادی مورد ظلم واقع و همسرش نیز به قتل رسیده، پراید سوار می‌شود. در مقابل او اما مفسدان اقتصادی سوار بر خودروهای وارداتی، جولان می‌دهند و از روی پراید و پرایدسوارها رد می‌شوند. مشابه این داستان در فیلم سینمایی "دیدن این فیلم جرم است" هم به چشم می‌آید.

در این فیلم، شخصیت‌های مظلوم (امیر و همسرش هانیه) که فرزند متولد نشده آنها توسط یک مفسد کشته شده، پراید سوار می‌شوند. مفسد ظالم هم طبق معمول خودرویی خارجی سوار است و با گردن کلفتی به پرایدسوارها زور می‌گوید و ظلم می‌کند. به جز اینها، در سریالی که این شب‌ها با نام "احضار" روی آنتن می‌رود، باز هم شخصیت مظلوم داستان پراید سوار است و در تعقیب خودرویی خارجی، کم می‌آورد و به دره سقوط می‌کند.

از این دست نمونه‌ها در فیلم و سریال‌های سال‌های اخیر بسیار به چشم می‌آید، موضوعی که نشان می‌دهد "پراید" عملاً به خودرو مظلومین تبدیل شده و معمولاً آدم‌های خوب و غالباً مورد ظلم واقع شده جامعه، آن را سوار می‌شوند. در مقابل نیز خودروهای خارجی در مواردی به نماد فساد، ظلم و حق خوری و قانون شکنی تبدیل شده‌اند که ظالمان و مفسدان پشت فرمانشان نشسته‌اند. کسی چه می‌داند، شاید سال‌ها بعد امثال تیبا و سمند جای پراید را بگیرند و به "خودرو مظلومین" در فیلم و سریال‌های ایرانی تبدیل شوند.