سلطان فرانسوی خودروسازی ایران حالا که به عقد آمریکایی‌ها درآمده، احتمالاً دیگر راهی برای بازگشت به "جاده مخصوص" ندارد و از همین رو فرصتی طلایی پیش روی دیگر شرکت‌های خودروساز دنیا برای پر کردن جای پژو فراهم شده است. پژو حدوداً ۳۰ سال پیش همکاری با خودروسازی ایران را آغاز کرد و با "۴۰۵" آمد و با "۲۰۰۸" نیز رفت.

هرچند از پژو به عنوان دوست دیرینه خودروسازی ایران یاد می‌شود، اما این فرانسوی هیچگاه رفیق وفاداری نبود و در دوران تحریم همواره به سمت آمریکایی‌ها غش کرد. نخستین بار اوایل دهه ۹۰ بود که پژو به دلیل فروش بخشی از سهامش به جنرال موتورز آمریکا، خودروسازی ایران را قال گذاشت و رفت. با وجود این بدعهدی، پژویی ها در پسابرجام باز هم به عنوان شریک نخست خودروسازی ایران پذیرفته شدند، اما دوباره بی وفایی کردند تا بار دیگر ثابت شود رفیق نیمه راه هستند.

در سال ۹۷ و پس از آنکه آمریکا خودروسازی ایران را تحریم کرد، پژو به عنوان اولین خودروساز خارجی از "جاده مخصوص" رفت. هرچند انتظار می‌رفت با لغو تحریم‌ها در آینده، پژو به ایران برگردد و مشارکتی جدید را با ایران خودرو از سر بگیرد، اما با توجه به ادغام این شرکت با فیات-کرایسلر (خودروساز ایتالیایی-آمریکایی) حالا امکان حضور دوباره این خودروساز در "جاده مخصوص" بسیار اندک شده است.

عدم بازگشت پژو (و سیتروئن) به ایران اما هرچند خودروسازی کشور را از وجود شریکی اروپایی محروم نگه خواهد داشت، اما شاید هم از این جنبه که راه برای ورود و حضور گسترده‌تر دیگر خودروسازان جهان به کشور باز می‌شود، خیلی اتفاق نامبارکی نباشد. پژو در این سال‌ها شریک اصلی خودروسازی ایران بوده و دیگر شرکت‌های خارجی از جمله هموطنش رنو، توان رقابت با آن را نداشته‌اند. حالا که دست سرنوشت، پژو را از خودروسازی ایران دور کرده، فرصتی بزرگ برای دیگر خودروسازان خارجی پیش آمده تا لقمه بزرگی در قلب خاورمیانه برای خود بردارند و در این بین، شاید شانس رنو از دیگران بیشتر باشد.

رنو سال‌ها به دنبال عبور از پژو در بازار خودرو ایران بوده و حالا که رقیب خود کنار کشیده، فرصتی طلایی برای این شرکت در مسیر تبدیل شدن به خارجی شماره یک این بازار، به دست آمده است. البته شاید آزاری که رنو در دوران پسابرجام و پیش‌تر در ماجرای پلت فرم مشترک X۹۰ از خودروسازان ایرانی دید، این شرکت را برای حضور دوباره در "جاده مخصوص" سرد کرده باشد، اما فرصت حذف پژو چیزی نیست که رنویی ها به راحتی از آن بگذرند. رنو در پسابرجام قصد داشت به صورت مستقل در خودروسازی ایران فعالیت کند، اما موفق نشد و حالا این شانس را دارد که در صورت لغو تحریم و با استفاده از خلاء پژو، کار نیمه تمامش را تمام کند.
"دندان تیز چینی‌ها
در کنار رنو اما چینی‌ها نیز فرصت تقویت خود در خودروسازی ایران را با توجه به حذف پژو خواهند داشت. اتفاقاً برخی فعالان صنعت خودرو معتقدند با عدم بازگشت پژو به ایران از یک سو و احتمال عقد قرارداد همکاری ۲۵ ساله ایران و چین از سوی دیگر، چینی‌ها از همین حالا خود را برای حضور گسترده در خودروسازی کشور (حتی در قالب شریک نخست)، آماده کرده‌اند.

خودروسازان چینی در حال حاضر جزو حاشیه نشین های بازار ایران به شمار می‌روند و جایگاه اصلی‌شان بخش خصوصی است، با این حال همواره سودای شماره یک شدن در این بازار را داشته‌اند. حالا که دست پژو از بازار خودرو ایران کوتاه شده، چینی‌ها مانند رنو فرصتی بزرگ را برای تحقق اهدافشان در این بازار پیش روی خود می‌بینند و باید منتظر ماند و دید چگونه از آن بهره خواهند برد. البته با وجود همه پیشرفت‌های خودروسازان چینی در سال‌های اخیر، به نظر می‌رسد ایرانی‌ها هنوز هم چندان به آنها اعتماد ندارند و ترجیحشان خودروسازان اروپایی یا آسیایی‌های معتبر است.

این موضوع طبعاً سرعت پروژه احتمالی چینی‌ها برای تبدیل شدن به خودروساز خارجی شماره یک در ایران را کند خواهد کرد، هرچند متوقف نمی‌کند. اگر قرار باشد صرفاً مسائل سیاسی در آینده خودروسازی ایران ایفای نقش کند و سیاستگذاران داخلی بر تغییر رویکرد اقتصادی و چرخش از "غرب" به شرق" اصرار داشته باشند، چینی‌ها شانس زیادی برای جانشینی پژو خواهند داشت. این در حالی است که بعید به نظر می‌رسد چینی شدن صنعت خودرو، چندان مطلوب شهروندان و حتی خودروسازان بزرگ داخلی باشد.