طبق آمار اعلامی از سوی سخنگوی گمرک، ارزش هزار و ۳۰۰ دستگاه خودرو صادر شده در سال گذشته که حتی به دو دهم درصد کل تولید خودروسازی کشور نیز نرسیده، بیش از پنج میلیون و ۷۰۰ هزار دلار بوده است. همچنین هشت کشور شامل، هنگ کنگ، تایوان، سوریه، امارات، اسپانیا، چین،عراق و ترکیه از خودروهای ایرانی میزبانی کرده اند. البته به نظر می رسد صادرات به برخی کشورها به منظور انجام تست های فنی بوده و نمی توان همه این هشت کشور را مقاصد صادراتی برای خودروهای داخلی دانست. نکته دیگر اینکه اصلی ترین مقصد صادراتی خودروهای ایرانی طبق معمول این سال ها، عراق بوده و همچنین بیش از ۹۰ درصد محصولات صادر شده را نیز ساینا تشکیل می دهد. برخی دیگر از خودروهای صادراتی کشور طی سال گذشته نیز تیبا، کوئیک، وانت آریسان، پژوپارس، هایما و شاهین بوده اند. در این بین، شاهین که جدیدترین محصول سایپا به شمار می رود، به احتمال فراوان به منظور انجام تست های فنی راهی خارج از کشور شده، چه آنکه این محصول هنوز در اختیار مشتریان ایرانی نیز قرار نگرفته و بنابراین صادرات آن، توجیه ندارد.
در باب آمار صادرات خودروهای داخلی اما دو نکته مهم دیگر نیز وجود دارد. نخست اینکه این آمار نشان دهنده ضعف صادراتی صنعت خودرو ایران است و بیم آن می رود که همین اندک صادرات نیز در آینده به صفر برسد. سطح کیفی نه چندان مناسب، قیمت بالا، تنوع ضعیف و خدمات پس از فروش نامناسب از جمله دلایلی به شمار می روند که صادرات خودروهای ایرانی را در این سال ها تضعیف کرده اند. نکته دیگر اینجاست که برخی معتقدند با توجه به کمبود عرضه در بازار داخل، صادرات خودرو فعلا توجیه ندارد و هر آنچه تولید می شود، باید به مصرف داخل برسد. این در حالی است که تعداد خودروهای صادر شده بسیار اندک بوده و با عرضه داخلی آنها دردی از بازار خودرو دوا نمی شد و نخواهد شد. از طرفی، قطع همین اندک صادرات به بهانه کمبود عرضه در بازار داخل، به معنای از دست رفتن کامل بازارهای خارجی و اندک ارزآوری آنها برای صنعت خودرو کشور است که منطقی و عقلانی به نظر نمی رسد.